GRAFIKA INŻYNIERSKA (opracował: dr hab. inż. Tomasz Kołtunowicz, prof. PL)
Semestr | W | Ć | L | P | S |
V | 3 | 3 |
Grafika inżynierska - wykład: studia niestacjonarne I stopnia, semestr V, 21 godzin
Prowadzący: dr hab. inż. Tomasz Kołtunowicz, prof. PL
Cel zajęć:
Poznanie zasad graficznego zapisu konstrukcji - rysowania obiektów dwuwymiarowych (2D) i trójwymiarowych (3D) z wykorzystaniem rzutowania prostokątnego (metoda europejska oraz amerykańska) oraz aksonometrycznego w środowisku AutoCAD. Wyznaczanie rzutów prostokątnych w układzie rzutni wzajemnie prostopadłych (rzutni Monge’a) z zastosowaniem przekrojów, wyrwań i kładów oraz izometryczne odwzorowanie elementów przedstawionych za pomocą rzutów prostokątnych. Poznanie zasad wymiarowania, tolerancji i pasowania oraz sposobu rysowania typowych połączeń występujących w konstrukcjach i urządzeniach elektromechanicznych. Zdobycie umiejętności czytania i tworzenia dokumentacji technicznej zawierającej rysunki wykonawcze i złożeniowe obiektu.
Program zajęć:
Podstawy graficznego zapisu konstrukcji. Komputerowy zapis graficzny – struktura programu AutoCAD. Metody rzutowania: rzutowanie prostokątne i aksonometryczne. Rodzaje rzutów aksonometrycznych. Graficzny zapis obiektów geometrycznych płaskich i przestrzennych. Europejski i amerykański układ rzutów prostokątnych: widoki, przekroje, wyrwania i kłady. Przenikanie brył. Wymiarowanie. Zapis graficzny znormalizowanych elementów i połączeń w konstrukcjach mechanicznych oraz urządzeniach i instalacjach elektrycznych. Tworzenie dokumentacji technicznej - rysunki wykonawcze i złożeniowe.
Efekty kształcenia:
Nabycie umiejętności graficznego przedstawiania brył i ich połączeń, wykonywania rzutów, przekrojów oraz wymiarowania z wykorzystaniem komputerowego wspomagania projektowania. Zdolność do samodzielnego opracowywania części rysunkowej projektów technicznych oraz swobodnego czytania dokumentacji technicznej.
Zawartość tematyczna poszczególnych godzin wykładowych | Liczba godzin | |
1. | Program zajęć, wymagania i zasady zaliczenia przedmiotu. Podstawy komputerowego zapisu konstrukcji | 1 |
2. | Struktura programu AutoCAD, interfejs użytkownika, podstawowe funkcje i zasady korzystania z nich | 2 |
3. | Wprowadzenie do problematyki zapisu konstrukcji. Pojęcia i normalizacja | 2 |
4. | Graficzny zapis konstrukcji w środowisku programu AutoCAD – wersja dwuwymiarowa (2D) i trójwymiarowa (3D) | 2 |
5. | Podstawy modelowania komputerowego | 2 |
6. | Zasady graficznego zapisu konstrukcji. Arkusze rysunkowe, podziałki, linie rysunkowe oraz pismo techniczne. Rzutowanie prostokątne (metoda europejska i amerykańska). Zasady wyznaczania rzutów prostokątnych w układzie rzutni wzajemnie prostopadłych (rzutni Monge'a). Rzutowanie punktu, odcinka oraz prostych i złożonych elementów przestrzennych w rzutach prostokątnych. Przekroje brył płaszczyznami |
3 |
7. | Rzutowanie obiektów 3D (elementów konstrukcyjnych) z wykorzystaniem europejskiego układ rzutów prostokątnych. Tworzenie przekrojów, wyrwań i kładów |
2 |
8. | Zasady wymiarowania i rozmieszczania wymiarów na rysunkach, znaki wymiarowe, przypadki szczegółowe | 2 |
9. | Tolerowanie wymiarów, kształtu i położenia elementów. Pasowanie elementów. Standardowe połączenia stosowane w konstrukcjach mechanicznych: rozłączne i nierozłączne | 2 |
10. | Tworzenie dokumentacji technicznej: rysunki wykonawcze i złożeniowe | 2 |
11. | Zaliczenie końcowe | 1 |
Grafika inżynierska - laboratorium: studia niestacjonarne I stopnia, semestr V, 21 godzin
W programie przewidziano wykonanie pięciu ćwiczeń laboratoryjnych swoim zakresem odpowiadających tematyce wykładów:
1. | Wprowadzenie, omówienie programu zajęć, wymagań do jego zaliczenia, zasad korzystania z Pracowni komputerowej. Założenie indywidualnych kont w komputerach. Zapoznanie ze środowiskiem programu AutoCAD 2010. Tworzenie własnego profilu użytkownika, zapoznanie się z zasadami obsługi programu, zawartością poszczególnych pasków i zakładek. Rysowanie podstawowych obiektów graficznych – funkcje paska "Rysuj". |
2. | Edycja rysunków – funkcje paska „Zmień”. Tworzenie i edycja bloków, nadawanie i zmiana atrybutów. |
3. | Tworzenie własnych stylów oraz zarządzanie i edycja warstw. |
4. | Tworzenie tabelki rysunkowej z wykorzystaniem stylów i atrybutów. Przygotowanie rysunków do wydruku i rozpowszechniania. Tworzenie rzutni, przygotowanie arkuszy o formatach A4, A3 i A2. |
5. | Wykonanie przykładowego rysunku dwuwymiarowego (2D) symetrycznego elementu przestrzennego leżącego w płaszczyźnie rzutującej - półwidok-półprzekrój. Wymiarowanie – funkcje paska „Wymiar” – wymiarowanie elementu wykonanego jako półwidok-półprzekrój. |
6. | Podstawy tworzenia rysunków w wersji trójwymiarowej (3D). Edycja obiektów w wersji 3D, przedstawienie modelu 3D w rzutach prostokątnych. |
7. | Zaliczenie końcowe. |
Literatura podstawowa:
1. Dobrzański T.: Rysunek Techniczny i Maszynowy, WNT Warszawa, 2004
2. Paprocki K.: Zasady Zapisu Konstrukcji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2000
3. Rydzanicz I.: Zapis Konstrukcji. Podstawy, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1996
4. Suseł M., Makowski K.: Grafika inżynierska z zastosowaniem programu AutoCAD, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2005
5. Mazur J., Kosiński K., Polakowski K.: Grafika inżynierska z wykorzystaniem metod CAD. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2006
6. Pikoń A.: AutoCAD 2007 PL. Wydawnictwo HELION, Gliwice 2007
Literatura uzupełniająca:
1. Suseł M., Komputerowa grafika inżynierska. Zbiór zadań. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 1999.
2. Sutkowski T. Zasady sporządzania dokumentacji projektowej w zakresie elektroenergetyki. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1998.
3. Zbiór Polskich Norm, Rysunek techniczny maszynowy. Zbiór Polskich Norm, Rysunek elektryczny
{backbutton}